Psikodinamik psikoterapi alanında çok sayıda kuram -Dürtü-Çatışma Kuramı, Nesne İlişkileri Kuramı, Ego Psikolojisi, Kendilik Psikolojisi gibi- ve onların etrafında şekillenen psikoterapi modeli var. Bütün bunların ortak noktası ne olabilir? Soruyu şöyle de sorabiliriz: Psikodinamik psikoterapileri psikodinamik yapan nedir? Kestirmeden, sorunun cevabını şöyle verebiliriz: psikodinamik referans çerçevesi (psychodynamic frame of reference).
Psikodinamik referans çerçevesi, psikodinamik psikoterapiyi anlamaya çalışanlar için önemli giriş kavramlarından biri olabilir.
Referans çerçevesi (frame of reference) Psikoloji Sözlüğü’nde “fikirlerin, eylem ve deneyimlerin değerlendirilmesinde kullanılan varsayım ya da ölçütler kümesi” olarak tanımlanıyor. Sözlük, tanımla ilgili bir uyarıda bulunuyor: Referans çerçeveleri, önyargı ve kalıp yargılarda olduğu gibi, algıyı kısıtlayabilir ya da çarpıtabilir.
Deborah L. Cabaniss, psikodinamik psikoterapinin ne olduğu üzerine düşünürken şöyle söylüyor: Psikodinamik referans çerçevesine dayanan bir psikoterapi, psikodinamik psikoterapidir.
Cabaniss, psikodinamik referans çerçevesini ise şöyle tanımlıyor:
Psikodinamik referans çerçevesi, bilinçdışı zihinsel aktivitenin bilinçli düşüncelerimizi, duygularımızı ve davranışlarımızı etkilediğini varsayan bir çerçevedir.
Psikodinamik referans çerçevesini psikodinamik psikoterapinin amentüsü [Amentü: Bir oluş, düşünce veya ideolojinin temelini oluşturan değer yargıları] olarak düşünebiliriz. O olmadan bir psikodinamik psikoterapiden bahsedemeyiz. Muhakkak ki, amentünün içeriği konusunda çok zengin bir çeşitlilik söz konusudur. Yani, “Bilinçdışı olan nedir?” sorusuna çok sayıda farklı cevap verilmiştir literatürde. Onlar da umarım başka yazıların konusu olur.
Bir yanıt yazın